معنی قای قون - جستجوی لغت در جدول جو

قای قون

لغت نامه دهخدا

پسر گون خان پسر اغزخان پسر قراخان اولین خان مشرق است، در زمان پادشاهی خاندان سیمجور آنها بسرزمین کنونی کوچانده شدند، (ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 138)

لغت نامه دهخدا

قان قان

ریشه کلمه خاقان است و آن مخفف قان قانات است و لقبی است مخصوص شاهان و بزرگان مغول، (النقود العربیه ص 134)

لغت نامه دهخدا

ای یون

(یُنْ)

یکی از سرداران آتنی است که اری پیدس درباره وی داستانی نگاشته است و نیز یکی از مورخین و نویسندگان یونان است که در 422 قبل از میلاد درگذشت. (تعلیقات تمدن قدیم ترجمه نصرالله فلسفی)

لغت نامه دهخدا

ایقون

گلی است بغایت بدبو و بعربی وردالمنتن خوانند و رنگ آن به رنگ گل سرخ ماند، (برهان) (آنندراج) (هفت قلزم)، یک قسم گلی است مانند گل سرخ ولی بدبو و گنده، (ناظم الاطباء)، رام که نقیض وحشی است، (برهان)، رام، مطیع، (فرهنگ فارسی معین) (آنندراج) : از تو به چریک مدد خواستیم در جواب گفتی که ایلم و لشکر نفرستادی، (رشیدی)، طایفه و قبیله، (فرهنگ فارسی معین)، طایفه و قبیله و گروه و مخصوصاً مردم چادرنشین را گویند، (ناظم الاطباء)، مردمان و جماعت، (برهان)، مردمان و قوم و جماعت، (غیاث اللغات) (آنندراج)، سال، (غیاث)، رجوع به ئیل شود

لغت نامه دهخدا

معنی قای قون - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما